در گفتگویی صمیمی با معلمان عزیز سواد رسانه‌ای به دعوت مرکز تربیت رسانه‌ای باران، درباره وضعیت تربیتی چهلمین جشنواره فیلم فجر و ارزیابی سایت کدومو از فیلم‌ها بحث و تبادل نظر کردیم. گزارش این نشست را می‌توانید اینجا بخوانید.
در نشستی کوتاه و مجازی با محتوایی شبیه این جلسه در خدمت خواهران بنیاد نهضت بودم و درباره اهمیت رسانه و فضای مجازی در رشد و تربیت نسل جدید گفتگو کردیم.
این محتوا می‌تواند به شکل تبلیغات ناهنجار وسط یک بازی آنلاین، صحنه‌ای غیرمنتظره حین تماشای یک فیلم در VOD، تصویری مستهجن در جستجوی تصویری یک کلیدواژه در گوگل، پیام یک مزاحم اینترنتی در شبکه اجتماعی یا حتی یک پیام هک شده بعد از اخبار ظهرگاهی در تلویزیون باشد.
جنس این محتواها معمولا جنسی، خشن و گاهی هم سیاسی است و در فرزندان می تواند واکنش های متفاوتی اعم از ترس، اضطراب، خجالت یا وسواس فکری ایجاد کند.
1. کتمان نکنید: با پاک کردن صورت مسئله، هیچ مسئله‌ای حل نمی‌شود. پرسش‌های شکل‌گرفته در ذهن کودک شما نیازمند پاسخ درست و کافی است که اگر از جانب والدین دریافت نشود، یا وسواس فکری ایجاد می‌کند یا با پاسخ‌های غلط و انحرافی دیگران جایگزین می‌شود.
2. دعوا و پرخاش نکنید: ناخواسته بودن محتوا یعنی کودک شما مقصر و مسئول این مواجهه نیست و به هیچ عنوان نباید سرزنش شود. پرخاش نسبت به او موجب تشدید حس شرم، خجالت و اضطراب از کاری است که انجام نداده!
1. فضای امن ایجاد کنید: بدون کوچکترین سرزنش و عصبانیتی او را به گفتگویی صمیمانه فرابخوانید و با کلام و رفتار خود به او اطمینان دهید که می‌تواند افکار و پرسش‌هایش را بدون حس شرم و تحقیر با شما سهیم شود.
2. شنونده باشید: از او بپرسید چه محتوایی دیده و حس او حین و بعد از تماشای آن محتوا چه بوده است؟ حرف‌هایش را بشنوید؛ وسط صحبت‌هایش مداخله نکنید و بگذارید گفتگو به شکلی آرام پیش برود.
۳. توضیح بدهید: از او اجازه بگیرید که برایش موضوع را از دیدگاه خودتان توضیح دهید. از فرصت پیش آمده برای آموزش اطلاعات صحیح به فرزندتان استفاده کنید و سعی کنید با جواب دادن به پرسش‌های ذهنی‌اش و همدلی و درک احساساتش فرزندتان را مطمئن کنید که شما بهترین و اولین کسی هستید که می‌تواند در مواقع بحرانی و مشابه به او رجوع کند.
